Tears

My only friend is my loneliness tears, the tears that are mine, in my sad eyes, which shows my heartache, my vacant time even without any light.

So dark, dark and dark

            Come on

                      Yeah! There is my heat place

                                    A dark cottage

                                                  A burn feeling

                                                                 A broken heart

Do you know who am I

Hum!

       I am that frozen flower that just you pass of it even didn’t turn your eyes to it

                       Yeah! That yellow flower

                                           That alone flower

                                                    So alone in a dry desert

  From the birth to the end.

So you tell me who wants to be my friend

Whooooo

No one, just my tears that wet my cheeks and get me calmness.

تنها دوست من اشک خلوت من است اشکهای جشمان غم انگیزم که درد و اندوه دلم را گویا میکند لحظات خالی من حتی بدون یک ثانیه روشنایی

                تاریک

                    تاریک

                         و تاریک

    بیا!

آری! اینجا قلب من است

      یک کلبه تاریک

          احساسات سوخته

     قلب شکسته

ایا میدانی که من کی هستم؟

من همان گل زردی هستم که تو از کنار ان بی بروا گذر کردی حتی نگاهی به ان نکردی اری همان گل زرد

همان گل تنها

       بسیار تنها در یک صحرای خشک

از بدو تولد تا انتهای مرگ

    تو بگو چه کسی میخواهد دوست من باشد؟

چه کسی؟

هیچ کس فقط اشکهایم که گونه هایم را تر میکند و به من ارامش میبخشد